W dzisiejszym poście zabieramy Was bardzo daleko, bo aż na południe RPA w Góry Przylądkowe. Góry w Afryce zajmują nieduży procent powierzchni, ale te, które się tam znajdują są potężne, a ich dzikość ciągle w niewielkim stopniu naruszona przez człowieka. U podnóża Gór Przylądkowych rozciąga się półpustynna dolina Karru. Krajobraz na południowym krańcu Starego Kontynentu jest przykładem na to, jak zróżnicowana i ciekawa jest geografia tego kontynentu.
Góry Przylądkowe są silnie rozczłonkowane. Rozciągają się od Kapsztadu na zachodzie do Port Elizabth na wschodzie na 800 km długości oraz 100 km szerokości (północ-południe). Na 800 km gór składa się kilka pasm, z czego dwa największe to Góry Czarne i Długie. Ich wysokość Najwyższym szczytem Gór Przylądkowych (i Czarnych) jest…Seweweekspoortpiek. Wzniesienie osiąga wysokość 2325 m n.p.m. Wspinając się na szczyt, na pewno uda Wam się zdążyć nauczyć jego nazwy.
Spis treści
Góry (naprawdę) Czarne
Góry Czarne nazywają się tak nieprzypadkowo – są bardzo ciemne, głównie brunatne, a miejscami ceglane. Do tego suche i prawie jałowe, w górnych partiach niepokryte roślinnością. Chociaż ich wysokość jest porównywalna do Tatr, tworzą zupełnie odmienny niż znany nam europejski, krajobraz, przybierając niezwykłe geologiczne kształty. Na ich terenie znajduje się kilka rezerwatów przyrody – m.in. Swartberg, Kammanassie czy Groot Swartberg.
Góry Czarne samochodem
Podróżując po RPA, najwygodniej jest przemieszczać się wynajętym samochodem i również w Górach Czarnych taki sposób transportu sprawdzi się najlepiej. Jadąc asfaltową drogą N12, nasycicie oczy widokami i odpoczniecie przy Wodospadzie Meiringspoort oraz na Przełęczy Meiringspoort, z której roztacza się niesamowity widok na Góry Przylądkowe. Mapa tego regionu dla nas jest również specyficzna – drogi przecinają pasma gór.
Przez Gory Przyladkowe prowadzi również widokowa, głównie żwirowa droga R328. Przecina ona Przełęcz Swartberg (1575 m n.p.m.), na której powstał punkt widokowy z fantastycznym krajobrazem. Od strony południowej droga prowadzi przez potężne, zielone przestrzenie, które wzdłuż trasy przekształcają się w skaliste urwiska nad wąwozem z fikuśnymi formami skalnymi. Po drodze warto zatrzymać się w 4 kilometrowej jaskini Cango, również z trasami dla doświadczonych grotołazów.
Szlaki w Górach Czarnych
Najlepszy czas na wędrówki w Górach Przylądkowych to kwiecień – maj i wrzesień – październik. Pogoda na południowym krańcu Starego Kontynentu jest wtedy najbardziej stabilna i optymalna dla wędrowców. Na terenie rezerwatów znajdują się zarówno nietrudne trasy jednodniowe, jak i wymagające szlaki kilkudniowe. Noclegu szukajcie z południowej strony wzniesień – będą wygodnym punktem wypadowym na szlaki i ich wybór w tej części regionu jest większy.
Jednym z popularniejszych jest 60 kilometrowy szlak Swartberg Hiking Trail, na którego przejście należy zagospodarować 5 dni, jednak istnieją możliwości skrócenia drogi. Żeby wejść na szlak, trzeba dostać pozwolenie od zarządców parku. Na Swartberg Hiking Trail u może przebywać maksymalnie 30 osób.
Bardzo ciekawym szlakiem jest również Gamkaberg Tierkloof prowadzący przez rezerwat przyrody Gamkaberg. Przejście 23,5 kilometrowego szlaku zajmuje 2 dni. Oba szlaki – Gamkaberg i Swartberg, są zaawansowane, występują na nich miejsca wymagające doświadczenia górskiego, miejscami bardzo strome i wystawione na głównie potężną ekspozycje. Wchodzących na nie wędrowców, uprzedza się również o konieczności przygotowania na gwałtowne zmiany pogody.
Góry Afryki zachwycają mnogością odmian fauny i flory. Tam, gdzie bezpieczeństwo pozwala spojrzeć w górę, warto wypatrywać na niebie przeróżnych gatunków ptaków. Na ziemi i powierzchni skał wypatrzyć można kolorowe jaszczurki i węże. Rezerwaty przyrody zamieszkują m.in. koziołki skalne, pawiany, szakale, a przy odrobinie (nie)szczęścia można spotkać lamparta. Dlatego na afrykański szlak trzeba wejść również z zapasem opanowania.
Góry Długie nad Krainą Karru
Góry Długie występują również na południowym krańcu kontynentu, na zachodzie Gór Czarnych. Najwyższą wysokość w tej części regionu osiąga szczyt Misty Point (1710 m n.p.m.). Na północy pasma roztacza się malownicza Kraina Karru. Tak jak inne kotliny Afryki, Karru stanowi rozległe obniżenie terenu, które rozdzielają Góry Przylądkowe. Występują tu zarówno tereny półpustynne, jak i zielone, często zagospodarowane pod uprawę zbóż i roślin cytrusowych oraz hodowlę zwierząt.
W Górach Długich również występują liczne, egzotyczne dla nas, mieszkańców północy, gatunki fauny i flory, które można podziwiać, zdobywając górskie szlaki. Wygodne bazy wypadowe na szlaki to miasteczka Robertson, Montagu czy Greyton. W Górach Długich również znajdziecie zarówno mniej wymagające, jak i trudne trasy
Główną atrakcją na zachodzie Gór Przylądkowych jest zaawansowanych, 5-6 dniowy szlak Swellendam NHW. 1-2 dniowe szlaki to na przykład Dassieshoek Trail, Bloupunt i Cogmanskloof. Te górskie trasy są głównie mocno wyeksponowane, dlatego zaleca się nie podejmować ich w czasie najwyższych temperatur.
Zdjęcia pochodzą z portalu pixabay.