Większości osób Maroko kojarzy się bardziej z pustynnym krajobrazem, z Saharą. Niewielu zdaje sobie sprawę, że w tym kraju znajdują się także góry i to wcale nie takie niskie. Góry Atlas rozciągają się na północnym zachodzie Afryki. Składają się z kilku pasm, z których najwyższe znajduje się właśnie na terenie Maroka i nazywane się Atlasem Wysokim. Jego szczyty przekraczają 4000 m n.p.m, a najwyższym jest Toubkal (4167 m n.p.m.). Mawia się, że jest to idealny czterotysięcznik na „pierwszy raz”. Jak zdobyć najwyższą górę Afryki Północnej? Zapraszamy do lektury!
Spis treści
Toubkal – słów kilka
Toubkal to najwyższy szczyt Maroka i gór Atlas. Jest jednocześnie najwyższą górą Północnej Afryki. Położony 63 km na południe od Marrakeszu, w Parku Narodowym Tubkal. Pierwszymi zdobywcami byli Francuzi: Marquis de Segonzac, Vincent Berger oraz Hubert Dolbeau, którzy stanęli na wierzchołku w 1923 roku.
Informacje praktyczne dotyczące wyprawy
- W grudniu 2018 roku doszło do tragicznego wydarzenia nieopodal schroniska Les Muflones. Znaleziono tam ciała dwóch brutalnie zamordowanych turystek ze Skandynawii. Od tego czasu, aby wspiąć się na szczyt trzeba wynająć przewodnika, którego koszt około 50 zł za dzień. Na szlaku znajdują się 4 posterunki policyjne, w których należy się wylegitymować.
- Wejście na teren Parku Narodowego Tubkal jest bezpłatne.
- Walutą obowiązującą w Maroku jest Dirham marokański (MAD). Dla przykładu 10 MAD to około 4,20 zł. Warto dodać, że istnieje zakaz wywożenia tej waluty z terytorium kraju.
- Negocjowanie cen jest wpisane w kulturę marokańczyków. Warto więc przełamać zachodnioeuropejskie bariery i ponegocjowac z kierowcą, czy sprzedawcą na targu.
- Przed wylotem do Maroka dobrze jest zaszczepić się na WZW typu A. Standard higieny w tym kraju nie należy do najwyższych.
- Planując wyprawę do Maroka, warto wziąć pod uwagę święta narodowe. 18 listopada Marokańczycy obchodzą Dzień Niepodległości i wówczas szlak jest bardzo zatłoczony.
Kiedy najlepiej zdobywać Toubkal?
Sezon trekkingowy trwa od połowy kwietnia do końca września. Jednak najlepszym okresem na zdobycie góry jest przełom maja i czerwca. Wówczas na szlaku jest niewiele śniegu. Dodatkowo temperatury nie są tak ekstremalnie wysokie jak w porze letniej. Jedynym niedogodnością jest możliwość wystąpienia gwałtownych burz, które pojawiają się zwykle w godzinach popołudniowych.
Ile czasu przeznaczyć na wyprawę?
Aby zdobyć najwyższy szczyt gór Atlas zwykle potrzeba około 4 dni.
- Dzień 1. Przejazd z Marrakeszu do miejscowości Imlil, która jest bazą wypadową.
- Dzień 2. Trekking z Imlil do schroniska położonego u stóp Toubkala.
- Dzień 3. Wspinaczka na szczyt o świecie i powrót tego samego dnia do Imlil
- Dzień 4. Podróż powrotna do Marrakeszu i ewentualne zwiedzanie miasta.
Dojazd w góry Atlas
W góry Atlas, a dokładnie do miejscowości Imlil, która jest bazą wypadową, najlepiej dostać się z Marrakeszu. Możecie wybrać transport autobusem lub taksówką. Warto podkreślić, iż dojazd „do góry” jest droższy. Kierowcy liczą sobie więcej na wypadek, gdyby nie znaleźli chętnych na powrót. Przejazd zajmuje około godziny. Jeśli nie jesteście ograniczeni czasowo, to możecie także próbować autostopu.
Wejście na Toubkal – opis trasy
Imlil (1700 m n.p.m.) – schronisko (3200 m n.p.m.)
Toubkal jest stosunkowo łatwym do zdobycia czterotysięcznikiem. Aby wejść na szczyt nie potrzeba żadnych umiejętności wspinaczkowych. Wystarczy dobra kondycja i chęci. Trekking rozpoczyna się w miejscowości Imlil. Początkowo szlak wiedzie po malowniczej dolinie. Dookoła roztaczają się piękne krajobrazy, wyjęte rodem z Himalajów. Nie bez powodu kręcono tutaj sceny do filmu „Kundun – życie Dalaj Lamy”.
Po drodze możecie wypożyczyć osła, który zaniesie Wasze plecaki do schroniska pod Toubkalem. Istnieje opcja, aby osioł przewiózł także Was, jednak stanowczo to odradzamy. Szlak nie jest wymagający, przejście zajmuje około 6 godzin i stanowi dobre przygotowanie kondycyjne do wejścia na szczyt.
Po drodze mijacie małe sklepiki prowadzone przez miejscową ludność. Możecie wypić świeży sok, zjeść lokalne przysmaki, czy zaopatrzyć się z pamiątki. Cel pierwszego dnia trekkingu to baza noclegowa położona na wysokości 3200 m n.p.m. Do wyboru macie dwa schroniska o różnym standardzie.
- Refuge Les Mouflons, które jest tańsze, aczkolwiek warunku są gorsze.
- Refuge du Toubkal, należące do francuskiego towarzystwa alpinistycznego. Ceny są wyższe, ale co za tym idzie, standard jest znacznie lepszy.
Przed tragicznymi wydarzeniami w grudniu 2018 roku można było spędzić noc w namiocie. Obecnie jest to bezwzględnie zakazane. Z tego też względu warto wcześniej zarezerwować nocleg w schronisku, szczególnie jeśli planujecie wyprawę w szczycie sezonu.
Schronisko (3200 m n.p.m.) – Toubkal (4167 m n.p.m.)
Wejście na szczyt najlepiej zacząć wcześniej rano, przed świtem. Wiele osób wyrusza na górę w nocy, aby zdobyć wierzchołek wraz ze wschodem słońca. Cała trasa jest typowo trekkingowa. Nie ma żadnych trudności technicznych, nie trzeba się wspinać, czy podciągać. Na samym początku musicie jedynie przetrawersować zbocze sąsiedniej góry, które momentami jest dość strome. Od tego momentu ścieżka pnie się łagodnie ku górze. Można spokojnie cieszyć się pięknymi widokami. W pewnym momencie dochodzicie do przełęczy na wysokości 4000 m. Warto znaleźć sobie tutaj ustronne miejsce, ochronione od wiatru i zrobić sobie przerwę. Od tego momentu dzieli Was około godziny drogi od wejścia na wierzchołek najwyższej góry Atlasu Wysokiego.
Na całym odcinku trzeba mocno uważać pod nogi, gdyż stąpacie po drobnych kamieniach, które mają tendencje do osuwania się. Jest to szczególnie ważne na etapie schodzenia.
Dojście na szczyt zajmuje łącznie około 3-4 godzin. Jednak wszystko zależy do kondycji i tego, jak reagujecie na wysokość. U niektórych mogą pojawić się objawy choroby wysokościowej: bóle głowy, kłopoty z oddychaniem, uciążliwa zadyszka, czy nudności. Powyższe symptomy mogą pojawić się u każdego, niezależnie od kondycji fizycznej. Czasem wystarczy odpocząć przez chwilę na szlaku, wyrównać oddech. Jednak gdy objawy nie ustępują, a zależy Wam na wejściu na szczyt, to należy wrócić do schroniska i spędzić kolejną noc w celu aklimatyzacji. Natomiast gdy symptomy nasilają się, trzeba bezwarunkowo przerwać trekking.
Jebel Toubkal – opis szczytu
Na szczycie znajduje się kilkumetrowa konstrukcja w kształcie piramidy. Jest na niej dużo śladów pozostawionych przez wspinaczy, którzy zdobyli górę: flagi czy naklejki. Dookoła roztaczają się widoki na pasmo gór Atlas. Przy dobrych warunkach pogodowych można dostrzec Saharę.
Trekking na Toubkal – co spakować
Wszystko zależy o jakiej porze roku zamierzacie zdobyć górę Jeśli planujecie trekking latem, to potrzebujecie zaopatrzyć się w następujące rzeczy:
- odzież trekkingowa
- chusta wielofunkcyjna
- buty trekkingowe z solidną podeszwą, sięgające za kostkę
- kijki trekkingowe
- bielizna termoaktywna
- czołówka. Szczególnie przydatna jeśli zamierzacie rozpocząć wejście na szczyt przed wschodem słońca.
Natomiast jeśli chcecie wejść zimą lub wiosną, to warto dodatkowo wypożyczyć w miejscowości Imlil raki oraz stuptuty. Nie zapomnij także o czapce, okularach przeciwsłonecznych i kremie UV.
Jeśli chodzi o prowiant, to dobrze jest zabrać przekąski energetyczne jak: orzechy, suszone owoce, czy chałwa. To produkty, z których słynie Maroko, więc kupicie je dosłownie na każdym rogu. W schroniskach pod Toubkalem możecie zjeść ciepły posiłek, w tym tradycyjne marokańskie potrawy jak Tadżin, czy Harira. Ponadto w wielu miejscach na szlaku macie szansę zaopatrzyć się w lokalne smakołyki.
Co warto zobaczyć w Marrakeszu?
Plac Dżemaa el Fna
Zwany także sercem miasta. Wraz z zachodem słońca to miejsce ożywa. Rozkładają się polowe kuchnie, które przyciągają tłumy mieszkańców. Jest gwarno i głośno – ale taki jest właśnie Marrakesz. Wszędzie unoszą się obłędne zapachy aromatycznych dań. Posiłek kosztuje średnio 10-15 MAD. Poza jedzeniem znajdziecie tutaj szereg atrakcji stricte dla turystów jak pokazy żonglerskie, zaklinaczy węży, fakirzy, czy usługa malowania henną dłoni.
Meczet Kutubijja
To najwyższy punkt całej mediny, a zarazem najważniejszy zabytek miasta. Budynek pochodzi z XII wieku. Największą dumą tego miejsca jest minaret – doskonale wykonany i bogato zdobiony. Niestety meczet nie jest udostępniony do zwiedzania przez turystów.
Grobowce Sadytów
Na miejsce to składa się mauzoleum, ogrody oraz dziedziniec. Grobowce zostały zbudowane przez drugiego sadyckiego sułtana Ahmada al-Mansura. Po upadku dynastii kolejni władcy zamurowali Katakumby. Zostały one odkryte przez Francuzów w 1917 roku. Największe wrażenie robi sala z miejscem pochówku sułtana. Ściany dookoła zdobią imponujące mozaiki oraz płaskorzeźby.
Ogrody Menara
Jeśli chcemy uciec od miejskiego zgiełku Marrakeszu, to warto udać się do tego miejsca. Ogrody Menara powstały na plantacji oliwek. Na terenie znajduje się mnóstwo wytyczonych alejek do spacerowania. Centralnym punktem jest sztuczny staw z pawilonem. W jego tle rozpościera się widok na góry Atlas.
Poza wszystkimi wyżej wymienionymi atrakcjami, warto zwyczajnie pobłądzić po wąskich uliczkach Marrakeszu, szczególnie wieczorową porą. Architektura wprost zachwyca. Wzdłuż ulic porozstawiane są stragany, na których możecie kupić niemalże wszystko.
Zdjęcia pochodzą ze strony Pixabay.